Gedetineerde Briddiman
JE KUNT EEN VILLA HEBBEN MAAR IN HOEVEEL KAMERS KUN JE SLAPEN?
Toen ik uit mijn moeders buik kwam was niets was het leek. Er werd voor me gezorgd, ik voelde de liefde die ik kreeg. De tantes die op bezoek kwamen om hun liefde met mij te delen, mijn oma die voor mij mijn 2de moeder was en die ik dagelijks zag. Toch was het mijn moeder die er echt voor me was, ze deed zoveel voor me, dat het mij teveel werd. We groeiden op in een flat, gevestigd in een Rotterdamse wijk, waar er destijds een hoop armoede was. En waar armoede is, liggen de cijfers van criminaliteit hoger. Ook ik ontkwam er niet aan, ondanks dat ik continue werd behoed voor de ‘’foute’’ mensen.
Uiteindelijk maakte ik zelf de keuze, want iets dat niet mag, is dat niet juist wat ik wilde?
Mijn droom was om profvoetballer te worden, een goede broer en een goede (klein)zoon te zijn. Ik ging naar school en heb meerdere studies gedaan, waaronder ICT, Internationale groothandel en ik was aangenomen voor de studie Logistiek & Economie. Deze laatste studie paste niet bij mij. Daarnaast vond ik dat ik geld moest verdienen en heb ik mijn eigen bedrijf opgezet. Ik zag een gat in de markt in het bezorgen van boodschappen aan bedrijven en in de avond (van 19.00 – 02.00 uur) de alcoholistische & non-alcoholistische dranken aan de consument. Want zeg nou zelf, als je in de avond thuis zit of je hebt een feestje, de winkels zijn dicht, de avondwinkel is open, maar je kunt niet rijden en ik bezorg het voor een eerlijke prijs (en snel ofcourse!), maak je dan gebruik van mijn dienst? Ja dat dacht ik al. Ik richtte mij op de Rotterdamse wijken en zorgde dat ik onder de prijzen van mijn concurrenten zat. Uiteindelijk begon het te lopen en kreeg ik aanvragen van bedrijven en de mobiele avondwinkel stond in de avond roodgloeiend. Missie geslaagd voor mijn gevoel, totdat ik bij iemand thuis kwam en vroeg wat ik voorheen deed. Ik vertelde over mijn studies en stages, en hij zei: ‘aaha zou je met jouw kennis geen tonnetje willen verdienen’. Dat was het moment dat ik koos voor de criminaliteit, mijn eerlijke toekomst links liet liggen en mijn familie verwaarloosde qua tijd.
Ik weet dat een strafblad en/of bezig zijn met crime kan leiden tot een vooroordeel & uiteindelijk een onterechte veroordeling voor een ander feit. Ik accepteer het niet, maar deze wereld heeft me goed aan het denken gezet. Ik heb fouten gemaakt en ik heb ervan geleerd. Mijn tijd is niet te koop! Ik was gefocust op geld en vergat de tijd. Ik realiseer mij dat geld slechts materie is, en word ik geconfronteerd met de keiharde waarheid; De tranen en stress van familie.. De foto’s die ik ontving per post en het bezoek dat plaatsvindt in de bezoekzaal. Ik moet herinneringen maken voor op mijn oude dag maar ook in het leven van mijn familie & vrienden. Crime vind ik pure egoïsme. Dat ga je pas voelen als je (jaren) in detentie zit!
Wat doe ik nu om beter uit detentie te komen?
Er zijn gelukkig een hoop instanties in de p.i. die mij stimuleren bij het vinden van huisvesting, werk & inkomen en verzekeringen. Verzekeringen? Ja, ook verzekeringen. Zonder VOG zullen de verzekeringsmaatschappijen mij minder snel accepteren of hogere premies vragen. Dus maak ik gebruik van de helpende hand, van het RIC tot aan Gevangenenzorg. Ik stel de vraag; ‘’Hoe zou jij aan de toekomst werken als jij in mijn positie zou verkeren?’’ Het draait niet om wat ik deed, het draait om wat ik wil en wat ik ga doen. Ik peil welke deuren er openstaan zodat ik mijn keuze kan maken wat ik kan bereiken tijdens mijn detentie maar ook juist na mijn detentie. Ik zit wel vast maar ik zit niet stil. Sport, onderwijs, cursussen, ik ga door, ik ga vooruit! Mijn positieve mindset speelt de hoofdrol in mijn detentie! (Negatieve mannen links laten liggen, Hallo, Hallo, Dag, Dag)
Alleen roken belemmert me nog!
Roken is de grootste onzin, slecht voor mijn gezondheid, kost geld en uiteindelijk creëer ik een lelijke en ongemakkelijke situatie als ik een ziekte als longkanker krijg. Hoe ga ik dat mijn familie vertellen? Sorry, ik verkoos nicotine boven jullie verdriet? 1 van mijn voornemens is dan ook stoppen met roken.. Hoe ik dat wil doen, dat vertel ik de volgende keer. Ik ben mijn eigen proefpersoon.
Mijn #1 voornemen is meer liefde en aandacht voor fam.
En geloof me boys, de tijd gaat snel, het is aan jou de keuze of je geld verkiest boven familie..
Vrijheid is niet te koop! Althans niet voor mij. Ik vier mijn feestdagen liever met familie en jij?
Het leven is te kort om alleen in de schaduw te zijn en achter de tralies te zitten!
Waar vind je liefde als niemand je kent?
Ik wens alle (ex-)bewoners, inrichtingspersoneel, instanties die ons helpen en alle lezers van mijn brief fijne feestdagen (naar omstandigheden) en een gelukkig, flexibel, gezond, fit, bewust en liefdevol 2020 toe.
Love, Briddiman!
0 reacties