DE GEBOORTE VAN MIJN DOCHTER

Ik weet het nog goed
Het was in het jaar 2015
Toen ik mijn eerste kind had ontmoet

Ze was lief, klein, schattig en mooi
Zodra ik haar warme lichaam in mijn handen had
Zei iemand tegen mij: ontdooi

Mijn handen trilden
Wanneer ik haar over haar hoofdje streelde

Mijn hart klopte hard
Toen het moment kwam dat ze sprak
Ik brak

Kleine woorden kwamen uit haar mond
Ik herinner me nog dat ze voor het eerst
Met beide benen op de grond stond

Tranen rolde over mijn gezicht
Haar woordjes zo mooi als een gedicht

Ik wist niet wat ik zag
Zoveel liefde in de wereld
Van de baby die in mijn armen lag

Ze sliep
Maar ik had verdriet
Daarom schreef ik dat lied

Hoe moet ik voor mijn baby zorgen
Ik ben te jong!
En dat baarde me zorgen
Ik voelde mij bedorven

Verborgen onder een steen
Ik had haar bij mij
Maar toch voelde ik mij alleen

Ik was bang, bang om haar te verliezen
Ik moest keuzes maken
Maar ik wist niet wat ik moest kiezen

Maar toen
Toen gebeurde het
ze verdween in haar eigen bed

Het brak mijn hart
Ik ging kapot
Mijn liefde was weg
Dus deed de deur van mijn hart op slot

Ik had niemand meer
Dus ik bad tot God
Bent u mijn heer?
Is dit mijn lot?

Ik begon elke dag te bidden vanuit mijn bed
Elke dag stond ik op met een gebed

Vader God, help mij in mijn leven
Vader God, help mij mijzelf te kunnen vergeven
En vader God, help mij te vergeten, de daden die ik heb
gedaan als dader in dit leven

Amen