Een jonge vrouw van 46 jaar wordt na het overlij- den van haar man plotseling weduwe en zij blijft achter met haar enige zoon van 15 jaar. Wat nu? Haar twee dochters zijn het huis al uit en hebben zelf kinderen.

Over twee maanden staan de feestdagen voor de deur, maar dan wel zonder haar man. Het was altijd zo gezellig met deze dagen en vooral met de ver- sierde kerstboom in huis. Ze genoot altijd zo van het heerlijke kerstdiner samen met haar man, kin- deren en kleinkinderen. Met natuurlijk…. de kadootjes. Geweldig en nog eens geweldig. Iedereen was blij en vrolijk met deze nieuwe verrassingen.

De weduwe zag het even niet zitten…… zij gaf al haar kerstspullen weg onder de ogen van haar eni- ge zoon. Kortom het hoefde voor haar niet meer. Maar wat nu?…..Geen versierde kerstboom, geen kerst en kadootjes meer?

Maar haar enige zoon dacht daar anders over, want hij dacht het leven gaat verder zonder onze dierba- re vader en waarom zou dit aankomende kerstfeest niet doorgaan? Waarom?

Er worden weer vele kerstbomen door de plaatse- lijke voetbalclub verkocht en haar zoon kocht ook een kerstboom. Hij nam deze mee naar huis en versierde de boom met zijn volle kracht. Daarna vloeiden bij hem de tranen over de wangen. Zijn moeder kwam binnen en zag haar zoon en zij vroeg zich af….. Waarom?

Haar zoon van 15 jaar zei tegen zijn moeder “ Lieve mam, het leven gaat door en deze traditie gaat ook verder. Pappe komt daar niet mee terug. Moeten wij dat allemaal laten overgaan? We hebben elkaar nog”.

Met tranende ogen kijkt hij zijn moeder aan alsof zijn ogen zeggen ‘Mamme laat het kerstfeest toch doorgaan’. Zijn moeder stemde daar mee in.

Eind goed, al goed. Het leven gaat door.

Voor iedereen een prettige kerstdagen en een ge- lukkig nieuwjaar.