Gedetineerde Johan P.
GEDICHT – Hoop
Hopen dat alles weer goed gaat komen,
na jaren zitten in deze hel.
Hoop is je ware gezicht laten zien, want
het leven is geen spel.
Hoop houden dat je, je dierbaren ooit
weer kan knuffelen en kan zien.
Hopen in je cel, dat je zonden worden
vergeven, al zijn het er meer als tien.
Hoop houden, dat je, je met de
juiste mensen kan omringen zonder
schuldgevoel.
Hoop houden om je tijd door te brengen,
met een voor jou goed doel.
Hopen dat de nabestaande je vreselijke
daad, ooit kunnen vergeven.
Hopen dat je ooit nog de kans krijgt, om
te mogen genieten van het leven.
Hoop houden, dat je ooit weer buiten, de
geur van de natuur mag beleven.
Hopen dat je niet vervalt in depressie,
door de jaren die je nog moet zitten.
Hoop houden, dat al de nachten die nog
komen, je normaal kan blijven pitten.
Hopen dat je vissen en vogel, tijdens je
detentie je niet zullen verlaten.
Hopen dat je tijdens je wasdag, geen
beddengoed krijgt met brandgaten.
Hoop blijven houden, dat er goede
mensen zijn, waar je mee kan praten.
Hoop, een woord wat veel wordt
gebruikt, door de dominee of pastoor.
Hoop, hopen, eenmaal gezegd, gaat het
in je hoofd maar door en door.
Hopen in je cel dat niemand je haat, om
de daad die je hebt begaan.
Hopen dat je al die jaren, nog wel op je
benen kan blijven staan.
Hoop, een woord die zit in alle
gedachten, en continu blijft verweven in
je hoofd.
Hoop, hopen, een woord dat nooit zal
worden gedoofd.
Hoop of hopen is toch wel het mooiste
woord, als je gevangen zit.
Want zonder hoop is alles zwart, met
hoop is je leven mooi wit.
En met blijven hopen,