Het is niet altijd leuk en positief

Lieve mensen die dit lezen,

Ik ben Delano en ik zit al heel lang in detentie. Ik denk dat ik hier nog heel lang ga zitten en dat het na detentie een lange strijd gaat worden. Ik zit onder de tattoos en mijn spraak en schrijf vermogen zijn ook niet het beste. Ik heb er lang over nagedacht, maar ik wilde toch een keer mijn verhaal schrijven aan jullie.

Ik weet niet precies hoelang ik nog moet, omdat ik mijn hoger beroep afwacht, maar het feit dat er zoveel onzekerheid is maakt me boos, moe en chagrijnig terwijl je tegelijkertijd je tijd niet zo wilt doorkomen, dus probeer je toch positief te blijven. Dat lukt me meestal overdacht wel, omdat ik dan iets meer afleiding heb. Maar in de avond en nacht denk ik er veel over na, waardoor ik weinig slaap en vervolgens weer moe ben. Het is een patroon dat niet stopt.

Ik denk dat andere gedetineerden zich in mijn verhaal kunnen vinden, maar dat niet uitspreken. Het is niet altijd leuk en positief, het is vaak ook gewoon veel stress en vermoeidheid, omdat je geen kant op kan. Ik hoop ook dat we elkaar kunnen steunen in deze tijden, ook omdat het nu moeilijk is met bezoek etc.

Ik hoop dat iedereen zich haaks houd.

Groet, Delano