GROEI DOET NU EENMAAL PIJN

Hee, krachtpatser! Wat heb je gedaan om zulke grote spierballen te krijgen?’
Het eerste wat er in je op zal komen is: ‘Gewicht meer gewicht.’
Het eerste wat ik denk is: ‘Weerstand meer weerstand.’

Om de spieren in je lichaam te trainen heb je zo veel weerstand weten te verdragen, dat je uiteindelijk weerbaar was voor de pijn, die je eerst alleen voelde aan het begin van je training. Toen ging je na je training met verzuurde armen naar huis. Wel merkte je dat je elke week stapje voor stapje vooruit ging. Het was niet altijd de vooruitgang die je wilde maar je voelde je lichaam langzaam veranderen. Je droomde er al van om ooit voor de spiegel te kunnen staan, je arm op te tillen, een spierbal te maken en te denken: ‘Kijk mij eens stoer zijn.’

Natuurlijk was het niet meteen zichtbaar voor iedereen. Jij voerde je strijd in stilte of met de mensen in de gym. Zij hielden de stang vast, jij tilde het gewicht. Je wilde ze niet laten merken dat je soms, terwijl je op het bankje lag en de stang vol gewichten naast je zag, een paniekaanval kreeg. Je wilde de mensen in de gym niet meteen laten zien dat je het zwaar had. Je wilde de verzuring in je lichaam niet delen. Je wilde net zo stoer zijn als zij. Jij ziet alleen hun eindresultaat. Maar niet dat ook zij pijn hebben gehad. Ook zij hebben in stilte geleden met alleen een doel in hun hoofd. Jij had ook een doel om naar toe te werken. Je hebt uren en uren besteed aan onderzoek om je doel te behalen. Door je af te vragen: Wat is goed voor je lichaam om te eten? Hoeveel moet je drinken? Hoeveel moet je lichaam rusten? Je hebt andere mensen om advies gevraagd hoe zij het voor elkaar hebben gekregen. Je hebt het eindresultaat al 1000x gevisualiseerd in je hoofd. Zo wilde je zijn en de gedachten eraan maakte je blij.

Je wist: ‘Groei doet nu eenmaal pijn.’

Vertaald naar het leven kunnen trauma’s je gewichten zijn: de scheiding van je ouders, misbruik, mishandeling, verdriet, honger, alle afwijzingen, mensen die op je neer keken, mensen die geen vertrouwen in jou hadden, jij die geen vertrouwen in jouw had en pijn…heel veel pijn. Je wist als kind niet altijd wat je voelde. Je wist niet altijd even goed met de pijn om te gaan. Wist jij veel…je was een kind en een goed voorbeeld was ver te zoeken.

En nu ervaar je de gevolgen van die pijn. Je zit vast en de realiteit, die eruit ziet als muren die je elke dag aanstaren in your face.

Noem mij een vreemde hulpverlener, maar ik gun iedereen zijn of haar portie pijn en ellende in het leven. Mensen die beweren ‘normaal’ te zijn maken mij bang. Ellende maakt je sterk. Ellende maakt je weerbaar. Ellende maakt je wijs. Je hoeft het niet op te zoeken, je krijgt het gratis bij het leven. Bij sportbureau Tino begeleiden we mensen met pijn. We hebben er ons werk van gemaakt. Het is belangrijk om daar de functie van in te zien. Pijn is groei en ik gun het je om te groeien in het leven, om je hoogste potentie te kunnen vervullen en om de persoon te zijn die je uiteindelijk wil zijn. Bij iedereen is dat pad weer anders en iedereen bewandelt het op zijn of haar eigen manier. Neem de verantwoordelijkheid voor je shit en staar je pijn recht in de ogen aan. Laten we met de gewichten van het leven net zo proberen om te gaan als in de gym. Want vaak ligt in je pijn ook het antwoord om te helen. Ik geloof dat pijn eerst wil dat je het erkent en er dan naar luistert. Wat wil jouw pijn je vertellen? Ik hoop dat het je gaat lukken. Dat je op een dag voor de spiegel kan staan, jezelf recht in de ogen kan kijken en kan zeggen: ‘Kijk, mij! Ondanks alle pijn heb ik gelukkig kunnen worden.’

Sportieve Groet,
Rabia Pearl, begeleider Sportbureau Tino