IK MAAK ER DE LAATSTE 11 MAANDEN IETS VAN, ELKE MAAND DOE IK MINIMAAL IETS POSITIEFS VOOR MIJN EIGEN ONTWIKKELING

Vandaag, is de dag dat ik een jaar vast zit, 31 januari 2019 was de dag dat ik vast kwam te zitten. Wat voor gevoel heb ik? Spijt. Het enige wat ik nu voel is het spijtgevoel. Had ik maar, had ik maar, had ik maar. Dat is het enige wat ik denk op dit moment, al is dat niet het gehele afgelopen jaar zo. Want ik heb normaal gesproken altijd een goede instelling, maar op een dag zoals vandaag is dat gewoon even een beetje anders.

Ik werk hier, sport hier, eet hier en drink hier. Het enige wat anders is, is de hoeveelheid van alles. Ik werk hier minder dan dat ik buiten detentie deed, buiten verdiende ik dan ook wel veel meer dan hier. Ik sport minder doordat ik ook minder mogelijkheden heb, ik mis ook wel bepaalde supplementen die ik buiten de gevangenis altijd nam zoals een shake na het sporten. Het eten en drinken kan je hier bestellen d.m.v. een bestellijst. Je hebt natuurlijk niet de mogelijkheid om alles te kunnen bestellen wat je wil, zoals bijvoorbeeld een hamburger van de Burger King waar ik al heel lang naar verlang. Maar de basisproducten heb je wel, brood, beleg, Cola, Fanta en zelfs bepaalde koekjes of snoepjes. Dus ik mag zeker niet klagen, al snoep ik niet veel.

Ik ben momenteel al over de helft van mijn straf heen en ben dus goed aan het bedenken wat ik nog wil doen nu ik in de gevangenis zit. Het belangrijkste is alvast het contact met de mensen buiten de gevangenis, waar ik voor mijn gevangenisstraf een goede band mee had, versterken, en dit heb ik sinds deze maand gedaan. Vanaf het begin van mijn detentie wou ik niet dat ze op bezoek kwamen. Ik schaamde me en het voelde ongemakkelijk voor mij. Maar nu besef ik gelukkig dat het best ongemakkelijk wordt als ik straks uit de gevangenis kom na bijna 2 jaar en dan vervolgens contact met hun moet opzoeken.
Dus ik heb me bedacht, en mijn nieuwjaarvoornemen werd: het contact opzoeken met de mensen waar ik om geef en die ik nooit langs liet komen sinds ik hier zit. En met succes, want hoe ik verwachtte dat ze zouden reageren op de vraag of ze (na een jaar) willen langskomen, reageerden ze erg zorgzaam en voelde het contact net zo vertrouwd als voordat ik vast kwam te zitten.

Het belangrijkste is contact met de mensen om wie ik geef

Ik begon dit verhaal natuurlijk met wat voor gevoel ik heb en het antwoord was spijt. De spijt was niet vooral om de reden waarom ik vast ben komen te zitten, maar omdat ik een jaar die mensen waar ik heel veel om geef niet op bezoek heb laten komen. Het kan komen omdat ik een heel trots persoon ben, maar aangezien ze er ook zo vaak voor me waren in andere slechte situaties zou ik moeten weten dat het hier niet anders zou zijn, en dat zij me niet ongemakkelijk zouden laten voelen. Ik ben zo blij dat ik ze langs heb laten komen, ik sta nu nog veel sterker in deze strijd dan voorheen! En wat ik ook niet had verwacht is dat het nu ook veel beter met hun gaat, omdat ze nu weten dat ik goed door deze zware tijd kom. Zij hadden verwacht dat het zo slecht met mij zou gaan, zowel vanbuiten als vanbinnen.

Ik ga werken aan mijn goede voornemens. Januari zit er bijna op, maar er komen nog 11 maanden in dit jaar aan waar ik aan mijn eigen ontwikkeling kan werken. Ik maak er 11 maanden van waar ik elke maand minimaal iets positiefs doe voor mijn eigen ontwikkeling, Zo is de taak in februari volledig stoppen met snoepen. In mijn ogen voegt snoepen namelijk niets toe aan mijn leven.
Let’s start tomorrow!

Bernard